การเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนไม่เหมือนอย่างที่ผมคิด เมื่อมาถึงผมก็ตื่นเต้นเพราะว่าไม่มีประสบการณ์ออกนอกประเทศมาก่อน จากนั้นมันก็จะค่อยๆปรับตัวไปเรื่อยๆ เริ่มคุ้นชินกับสภาพแวดล้อม รวมถึงอุปสรรคต่างๆที่ต้องเผชิญและฝ่าฟันตลอดระยะเวลาที่อยู่ในต่างแดน เช่น Homesick หรือ Culture shock และเมื่อมาถึงจุดๆนึง ผมก็มองบ้านที่มาอยู่ระหว่างการเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนเป็นบ้านหลังที่ 2 ในชีวิตของผมไปแล้วครับ

โฮสแฟมิลี่ เขาโฮสผมอย่างกับเป็นสมาชิกในครอบครัวคนๆนึงจริงเลย อาจจะเหมือนพี่น้อง เพราะโฮสแฟมิลี่อายุไม่มาก เขาพาไปเจอพ่อแม่ ญาติของเขา พาไปเที่ยวกับครอบครัวเขา ช่วยเหลือด้านการเรียน ช่วยแปลภาษาอังกฤษบางคำที่ไม่รู้ สิ่งที่สนุกที่สุดใน conversation น่าจะเป็นเรื่อง ภาษาและวัฒนธรรมที่ต่างกัน เพื่อนและที่โรงเรียน เราไปแบบนำเสนอตัวแทน ประเทศไทย ทุกคนต้อนรับอบอุ่นมาก เวลานำเสนอเรื่องราวของประเทศไทย เขาก็จะสนใจเป็นพิเศษ

พลอยเลยรู้สึกโชคดีมากๆที่ได้เข้าร่วมโครงการแลกเปลี่ยนกับเอ็ดยูดีค่ะ เพราะพี่ๆทางเอ็ดยูดีน่ารักแล้วก็เป็นกันเองมากๆๆๆเลยค่ะ คอยช่วยเหลือพลอยแล้วก็ให้คำแนะนำดีๆต่างๆให้พลอยเยอะเลยค่ะ พลอยได้ประสบการณ์ใหม่ๆจากการเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนเยอะมากๆๆๆเลยค่ะได้ลองทำสิ่งใหม่ๆที่ไม่เคยทำมาก่อนเยอะเลยค่ะ ได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆได้อยู่ในสังคมที่แต่งต่างกับที่เคยอยู่ได้เพื่อนใหม่เยอะเลยค่ะทั้งเพื่อนชาวอเมริกันแล้วก็เพื่อนชาติอื่นที่เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนเหมือนกัน

สวัสดีค่ะ เราชื่อมิวค่ะ เป็นนักเรียนเเลกเปลี่ยนปี 2021 ที่รัฐมิชิเเกน ประเทศสหรัฐอเมริกา ในช่วงแรกของการไปแลกเปลี่ยนเรารู้สึกกังวลมากเนื่องจากว่าเราเป็นคนที่ขี้อายและใช้เวลาในการปรับตัวกับผู้อื่นนานและเรานั้นไม่มีความรู้ด้านวัฒนธรรมของอเมริกันมากสักเท่าไหร่ เเต่เราได้เจอครอบครัวอุปถัมภ์ที่ใจดีและเป็นกันเองมาก เลยทำให้เราใช้เวลาปรับตัวไม่นานค่ะ เรามีdouble placementเป็นชาวเม็กซิกัน ซึ่งในตอนแรกเค้าก็ดูเป็นคนขี้อายเช่นกันแต่เมื่อผ่านเวลาผ่านไปสักพักเราก็เริ่มสนิทกันมากขึ้นค่ะ host momเป็นคนที่ดูสบายๆไม่ซีเรียสและเทคแคร์หนูดีมาก

สวัสดีค่ะ เปตองนะคะ เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่รัฐมิชิแกน ประเทศสหรัฐอเมริกาค่ะ การไปแลกเปลี่ยนในปี 2020-2021 การเดินทางไปแลกเปลี่ยนในช่วงเวลาที่โควิดระบาดนั้นไม่ง่ายเลย ไหนจะต้องปรับตัวกับสิ่งแวดล้อมใหม่ๆ ผู้คนรอบตัวที่เราไม่เคยรู้จักมาก่อน และอื่นๆ อีกมากมาย แต่เปตองกลับคิดว่าการที่เปตองตัดสินใจไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนนั้นคุ้มค่ามากจริงๆ เพราะเปตองได้ลองทำสิ่งใหม่ๆ ที่ไม่เคยทำมาก่อน ได้ก้าวออกมาจาก safe zone ของตัวเอง และได้เปิดโลกตัวเองให้กว้างขึ้นกว่าเดิมมากๆ

การเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนได้ประสบการณ์อะไรหลายๆ อย่าง ไม่ว่าจะเป็นประสบการณ์ในด้านการเป็นอยู่หรือการใช้ชีวิตในประเทศที่มีวัฒนธรรมเเละการใช้ภาษาที่เเตกต่างจากประเทศของเรา นอกจากได้ประสบการณ์ชีวิตเเล้วยังได้เรียนรู้ในเรื่องที่เราไม่สามารถหาได้จากการเรียนในห้องเรียน การตัดสินใจเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนคืออีกก้าวในการเติบโต ทั้งในด้านความคิดทัศนคติ ตัดสินใจที่จะก้าวออกมาจาก Comfort Zone ของเราทั้งที่เราก็ไม่รู้ว่าเราจะเจอกับอะไรข้างหน้า มันคือความท้าทายอย่างนึงในชีวิต

สวัสดีค่ะ! ชื่อนางสาวชาลิสา กสานติกุล ตอนนี้มาแลกเปลี่ยนที่รัฐมินนิโซตา ประเทศสหรัฐอเมริกานะคะ (อยู่ทางตอนเหนือติดแคนาดา มีชื่อเรียกอีกอย่างว่า The Land of 10,000 Lakes) ตอนแรกก็รู้สึกกังวลเรื่องโฮสแฟมิลี่มากค่ะ overthinking ต่างๆนานาบนเครื่องบิน ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไม่ต้องคิดมากนะคะ เพราะทุกอย่างที่เราคิดมันอาจจะไม่เป็นความจริงก็ได้ ว่าง่ายๆพักผ่อนค่ะ นอนเถอะนะคะบนเครื่องบิน ไม่งั้นเพลียมากจริงๆ ขนาดพี่นอนเกือบตลอดทั้งเวลาบินยังเพลียเลยค่ะ แล้วก็ไม่ต้องกังวลเรื่องต่อเครื่องนะคะ ทุกคนในสนามบินพร้อมช่วยค่ะ

การไปแลกเปลี่ยนในครั้งนี้ให้อะไรหนูมากกว่าภาษา แต่เหมือนกับการเปิดโลกกว้างที่เราไม่เคยรู้จัก ทำให้หนูต้องปรับตัวต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองบางส่วนเพื่อให้เข้ากับสถานการณ์เช่น สภาพอากาศต่างๆและภาษาได้เรียนรู้วัฒนธรรมที่ต่างจากไทยโดยสิ้นเชิง แต่สิ่งที่ดีที่สุดคือการได้เริ่มทำสิ่งที่ไม่เคยทำมาก่อน หนูได้ไปเข้าชมรมCross Country ซึ่งเหมือนกับการวิ่งทางไกล 5กิโล หนูเหนื่อยมากๆท้อจนอยากเลิกเพราะเราไม่เคยวิ่งไกลขนาดนี้ ทุกๆวันแข่งทุกเสาร์แต่ก็ยังทำต่อไปแล้วผลลัพท์ที่ได้มันก็คุ้มกัน หนูได้เพื่อนได้สุขภาพที่ดี

ช่วงแรกๆที่เราไปอยู่ที่นั่น ก็กลัวว่าจะเข้ากับโฮสแฟมไม่ได้ แต่พอนานๆไป ทำให้เราปรับตัว กล้าที่จะคุย กล้าที่จะปรึกษากับเขา ซันจะสนิทกับโฮสมัมเป็นพิเศษค่ะ มีอะไรก็จะคุยกับเขาตลอดเลยค่ะ ช่วงไหนที่เขารู้สึกว่าเราดาวน์ เขาก็จะเข้ามาหามากอดตลอด อีกอย่างเขามีลูกชายถึง2คน เขามองซันเป็นลูกสาวคนนึงของเขาเลยล่ะค่ะ ช่วงอาทิตย์แรกที่ซันได้เดินทางไปถึงอเมริกา ช่วงนั้นซันโฮมซิกหนักมาก คิดถึงที่บ้านมากๆเลยค่ะ อาจจะเป็นเพราะอาทิตย์นั้นไม่ได้ไปไหนเลย โรงเรียนที่นั่นก็ยังไม่เปิดเทอม โฮสมัมก็เป็นคนที่คอยมาคุยด้วยค่ะ พอผ่านไปสักพัก เริ่มเปิดเรียน ซันก็เริ่มที่จะปรับตัวได้

ชื่อปาล์มค่ะ เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่รัฐวอชิงตันประมาณ 7 เดือน รัฐวอชิงตันเป็นรัฐที่ถูกรู้จักว่าเป็น The Evergreen State หรือรัฐที่เป็นสีเขียวชุ่มชื่นทั้งปี เนื่องจากการแพร่ระบาดของโควิด-19 ทำให้ปาล์มไม่สามารถอยู่จนจบโครงการได้ แต่ว่าประสบการณ์การเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนตลอด 7 เดือนของปาล์ม ก็คุ้มค่ามากๆค่ะ โครงการนี้ได้ให้โอกาสมากมายกับปาล์ม เช่น การได้อาศัยกับครอบครัวอุปถัมภ์ที่น่ารัก ได้มีเพื่อนใหม่เป็นคนอเมริกันมากมาย ได้รู้จักเพื่อนนักเรียนแลกเปลี่ยนจากหลายหลายประเทศทั่วโลก ได้พัฒนาทักษะภาษาอังกฤษและได้เรียนรู้วัฒนธรรม